Leo Nardus, portret door Isaac Israels, ca. 1910-15.
Leo Nardus, in 1868 in Utrecht geboren als Leonardus Salomon, vergaarde in de late negentiende eeuw een groot fortuin als kunsthandelaar. Nardus, zoon van een uitdrager, werd opgeleid tot kunstschilder aan de Rijksacademie der Beeldende Kunsten in Amsterdam. Na een aantal jaren in Parijs vertrok hij in 1894 naar New York, waar hij zich met uitzonderlijk succes toelegde op de verkoop van Oude Meesters van uiteenlopende kwaliteit. Nardus’ reputatie was echter niet onomstreden en zijn Amerikaanse carrière kwam tot een abrupt einde in 1908. De decennia daarna bracht Nardus door in Parijs en Nederland, totdat hij zich vestigde in Tunesië, waar hij na een lang en bewogen leven stierf in 1955
In de lezing sprak Esmée Quodbach met name over de Hollandse, Parijse en Amerikaanse jaren van Nardus, waarbij zij tevens inging op zijn achtergrond en naaste familie. Haar presentatie was gebaseerd op archiefmateriaal uit Nederland, Frankrijk en de Verenigde Staten.
Esmée Quodbach is assistent directeur van het Center for the History of Collecting (Onderzoekscentrum voor Verzamelgeschiedenis) aan The Frick Collection in New York. Zij studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht en is gespecialiseerd in de Hollandse schilderkunst van de zeventiende eeuw. Zij de de auteur van The Age of Rembrandt in New York. Dutch Paintings in The Metropolitan Museum of Art (2007) en redacteur van Holland’s Golden Age in America: Collecting the Art of Rembrandt, Vermeer, and Hals (2014).
